Katholiek

We zien het begin van The Passion, een live-tv-programma uit Gouda. Ze gaan Pasen doen, of alleen Goede Vrijdag, dat is me in de vooraankondiging niet duidelijk geworden. De titel doet het laatste vermoeden. Het spektakel is een samenwerking van de Evangelische Omroep en de RKK.

Er lopen mensen over straat. Ze kijken ernstig. In beeld is tevens een fraaie dame die ons vertelt dat er voor dit programma niet alleen christenen zijn samengekomen, maar ook katholieken en ...

De EO en de RKK. Samen. Niet alleen christenen, maar ook katholieken.

Zucht.

Zap.

ps: zie ook deze

No photo!

We betreden de kapel en worden onmiddellijk uitgescholden. Doorlopen stelletje lamzakken, doorlopen. Dan wordt het stil en begint de herrie.

Er staan drie suppoosten te zwijgen. Ze overzien een deinende, fotograferende, gesticulerende, luid kwetterende menigte. Ik kijk verbijsterd naar wat er gebeurt. De vorige keer dat ik hier was werd de lens zo ongeveer van je camera gerukt, werden geheugenkaarten ruw gewist, werden telelenzen met satanisch genoegen door strottehoofden ... ik overdrijf.

Wat is er gebeurd? Zijn ze de Japanners zat? De Sixtijnse Kapel is gerestaureerd met geld uit Tokyo en als tegenprestaties kregen ze daarginder alle revenuen van het beeldrecht. Is het contract verlopen?

Na een minuut of vijf beginnen de suppoosten op luide toon te kafferen: No photo! Silence! Het duurt dertien seconden en dan herneemt de meute zijn normale gedrag. Het kan de mannen in het zwart geen zier schelen. Ze voldoen elke vijf minuten aan hun contractuele plicht. En verder zoekt u het toch gewoon lekker uit.

Klik klik klik, zeggen de sluiters. Ik film het plafond. Het is onhandig ver boven mijn hoofd. Het zal wel onscherp zijn. De voor-vorige keer dat ik hier was filmde ik heel stiekem. De opname bleek zo slecht dat ik voor de Romefilm mijn toevlucht moest zoeken tot de poster van de handreiking die in lokaal vijftien hing. Daar heeft nooit een haan naar gekraaid.

No photo's!! Ach, het is toch allemaal onscherp en gebrekkig.

Risicoloos

Nogmaals de schietpartij in Alphen. Een verwarde jongeman met toegang tot stevig wapentuig schiet zes vreemden dood alvorens de hand aan zichzelf te slaan. Vanavond, in Pauw en Witteman, wordt de vertegenwoordiger van de schietverenigingen onder vuur genomen. De wet moet aangepast, vinden de gesprekspartners. Geen wapens thuis, alleen op de vereniging. De meneer sputtert dat je natuurlijk je wapen kunt halen bij de vereniging om dan alsnog naar het winkelcentrum te rijden. Het helpt niet. Een dame van goede wil suggereert dat de duizenden sportschutters in ons land maar moeten wijken voor het belang van het gemeen. Zes onschuldige doden klagen aan, nietwaar?

Ja, goed idee. Op naar de totaal risicoloze wereld. Demp uit voorzorg alle putten. En laten we, in dezelfde lijn doordenkend, vooral met onmiddellijke ingang alle autoverkeer verbieden. Dat scheelt een slordige zevenhonderd doden per jaar. Daar kan geen schietvereniging tegenop.

Ik ga morgen op de fiets. Helmpje op?

Paranoia

Naar aanleiding van de dodelijke schietpartij in Alphen aan de Rijn gebruikt de deskundige mevrouw die door Twee Vandaag is uitgenodigd om haar licht over de gruwelijke gebeurtenis te laten schijnen de woorden gederailleerd, suïcidaal en paranoia. We zijn in deskundige handen. Wel jammer dat het laatste woord volgens de dame een bijvoeglijk naamwoord is: het valt niet uit te sluiten dat de jongeman die om zich heen schoot paranoia blijkt te zijn.

Paranoïde. Als zelfs de deskundigen het fout gaan doen moeten we de hoop opgeven. Ik kom uit een familie van taalpuristen en kommaneukers. Ik zeg nog steeds Peruviaans, kan je nagaan. Ziel voor mij, vooral omdat ik ook nog griep ben.

Annunciaties

Natuurlijk, zo'n romereis bestaat uit zes uur slaap en achttien uur werk per dag. Vreselijk afzien is ons deel. Ondertussen zijn we in Rome, schijnt de zon en schittert om elke straathoek kolossale cultuur. In mijn geval gaat het vooral om de annunciaties.

Het thema is even simpel als ontroerend. Het meisje ontmoet een engel. De engel is zelfverzekerd en sterk, of eerbiedig en jong. De engel is langgelokt. Een man en een jongen. De maagd is verlegen of zelfbewust. Een verrast meisje of een hemelse vrouw.

In de monumentale deur van de Santa Maria degli Angeli is een vijf jaar oude annunciatie te zien. Het is een beeldhouwwerk, of een relief. Een engel en een meisje. Het meisje buigt, de engel is hoog verheven. Diagonale lijnen in de structuur van de deur verbinden de jongen en de vrouw.

Zwanger zonder sex. Maar ondertussen. Waarom gaat het in de literatuur nooit over de erotische spanning tussen de engel en de vrouw?

Rome

Gisteren staakten de bussen. We liepen van Termini naar de Sint Jan, verder naar het Capitool, de Palatijn op, en tenslotte weer helemaal terug. In de avond reed er een bus naar Navona, maar natuurlijk niet terug. Tegen half twaalf in de avond hadden we een dag lang geen minuut vermorst en zeker twintig kilometer gelopen. Nou, dat zal ik even nameten op Google Earth.

Het is hier geweldig. Blije kindjes, een behoorlijk hotel en schitterend weer. Langs de Tiber staan de bomen in een soort voorzichtig groen. In de bussen stampen we ons naar binnen. De Romeinen zijn het gewend en ondergaan alles gelaten.

Morgen naar de paus, voor een beetje zegen. Je weet maar nooit.