twee tot de vierde keer drie

Vanmorgen werd ik toegezongen door een vierde klas, op een moment dat mij uitkwam. In de derde die volgde ging het heel anders. Ik wist niet dat ze het wisten, en opeens gingen ze luidkeels zingen. Ik ging maar braaf op een stoel staan.
Bij thuiskomst was er een kaart van Joost, waar ik erg blij van werd, en een Groningse van mijn zus Tineke: "Joa, felesitoatiedainst hier .... Slim felesiteerd!" Mijn zus studeert namelijk Gronings. Echt waar.
Bij de snelle maaltijd met het bord op schoot voor het eerst in jaren aandachtig naar mijn favoriete Sesamstraat-personage gekeken: het koekiemonster. Het koekiemonster is geniaal. Zijn rechteroogpupil flappert een klein beetje, maar zijn linker stuitert wild op en neer. Prachtig.
In de avond volgde het cadeautje van de club. Dat viel een beetje tegen, al was het een mooie wedstrijd, met vooral in de eerste helft een goed spelend AZ, en in de tweede helft een bij vlagen stormachtig en onweerstaanbaar Feyenoord. Helaas, verder dan 2-2 kwamen we niet. De adrenaline spoot door het lijf, dat wel. Het is nog best hard werken, dat jarig zijn.