Bruto Nationaal Geluk

In Bhutan, het best verstopte land op de planeet, heeft de koning besloten dat er democratie moet komen. Zijn onderdanen, allen autochtone Bhutanen, vinden dat een vrij matig idee. Ze zijn dol op hun vooruitstrevende vorst, en zouden het liefst op hem stemmen. Maar dat kan niet. Ten eerste is hij geen koning meer, want in het kader van de vooruitgang gaf hij de kroon aan zijn zoon, en ten tweede snapt de koning wel hoe het moet. Een toppertje, die Jigme Singye Wangchuck. Eerder bedacht hij dat zijn landgenoten niet alleen recht hebben op welvaart maar ook op geluk, en sindsdien wordt in het Himalayastaatje gewerkt aan het 'Bruto Nationaal Geluk'.
Er is nog wel een probleempje rond de vraag aan wie dat geluk toekomt, want 'nationaal' blijkt een even operatief woord als 'geluk', maar toch. Ik moest denken aan de 'Pursuit of Happiness', uit de Amerikaanse 'Declaration of Independence':

We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.