Betrapt

Het moest een keer gebeuren. Niet dat ik kleptomane neigingen heb, begrijp me goed. Maar als je boodschappen doet met een zelfscanapparaat moet je wel alles keurig door het handzame blauwe blieppistool laten lezen. En niets vergeten.

Meestal gaat dat goed, al heb ik de neiging om voor ik het ding terughang even te kijken of alles er opstaat. Je steekt zo makkelijk wat in je blauwe zak zonder er bij na te denken.

Er is een medewerker onderweg

Ha, controle! Ik grap tegen de dame in het blauw dat ik speciaal vandaag niets heb gestolen, omdat het al zo'n tijd geleden is dat het werd gecontroleerd. Ze lacht beleefd en zegt dan vriendelijk: "toch klopt er iets niet."

Ik ben voor negenennegentig cent thee aan het stelen. Bij de balie waar ik het juiste bedrag moet afrekenen staat Renée, ooit leerling, nu een vertrouwd gezicht bij de grootgrutter. Ik zeg dat ik betrapt ben. Het verbaast haar niet. Wiskundeleraren.

Het heeft één voordeel: nu kan ik zien of na een poging tot diefstal de frequentie van het controleren sterk gaat stijgen.