Heeeeeel blij

Suzanne merkte op dat ik niet zo blij klink over de iPhone. Je kunt er mee bloggen, maar handig is het niet. Dat soort teksten.

Goed, laat ik twee dingen noemen. Eén: Het absoluut briljante idee om alle knopjes weg te laten leidt tot een willekeur aan precies de juiste knopjes. Voorbeeld: wanneer je een telefoonnummer moet invoeren in het menu 'contacten' krijg je een cijfertoetsenbord. Wanneer je vervolgens een emailadres moet invoeren verschijnt een toetsenbord waarop de punt (.) en het apestaartje (@) prominent aanwezig zijn. Er is geen toetsenbord en dus zijn er zoveel je wilt.

Twee: stel dat je naar Wenen reist om een vriend te bezoeken op zijn nieuwe adres. Waar is dat adres precies? Geen nood, je tikt in de contactgegevens één keer op het adres en in Google maps opent zich een kaart van Wenen waarop op de juiste plaats van bovenaf een speld met een rood bolletje wordt neergeworpen. Daar wonen ze.

Nou vooruit, drie: Op elk moment heb ik onder de knop 'trein' elk vertrekbord van elk station in Nederland paraat. Vertragingen worden real time doorgegeven. Ik heb voor aanstaande dinsdag al een heen- en een terugreisgepland in mijn iPhone.

Nou vooruit kwadraat, vier: Misschien is het grootste succes van de iPhone het feit dat andere partijen er programma's voor kunnen schrijven. 'Trein' van zonet is een voorbeeld. In de categorie 'totaal nutteloos' is 'My Football' een hele mooie. Het programmaatje geeft alle competities die je wilt en houdt je live op de hoogte van het scoreverloop in wedstrijden die gaande zijn. Standen, de geschiedenis, wie krijgt geel, het is er allemaal.

Oh ja, je kunt er ook mee bellen.