Tegelen

Denk je eraan dat we zaterdag en zondag gaan tegelen? Willemijn vraagt het me de afgelopen week wel drie keer. Op vrijdagavond wordt er bij Hora en Lia zuurkool gegeten. Er zijn collega's die er een glaasje wijn bij nemen. Willemijn heeft me gewaarschuwd: Ik wil zaterdag vroeg beginnen, dus je moet er rekening mee houden dat je niet kunt uitslapen. Ja ja, het is al goed, we gaan tegelen, ik verheug me er op. Enorm.

Zaterdagochtend half negen. Ik lig er al een uur of zes in. Er wordt luid gebeld. Stemmen op de stoep. Ik hoor Beute. Hij vraagt of ik al thuis ben. De deur van de slaapkamer knalt open. Ik moet meekomen, eruit, hup hup hup. Douchen, koffie, en weg. Marsorders. Mijn tas blijkt gepakt. Marijn, Jeroen en Michiel, ze zijn met z'n drieën, dus ik verzet me maar niet. Ik word gewoon op klaarlichte dag ontvoerd. Het is een doffe schande. En natuurlijk net wanneer je wilt tegelen.

In de Volkswagen van vriend B spoeden we ons naar het noorden. Beute belt, vanwege het schema. Zodra de term Heineken-ontvoering valt weet ik dat hij met André belt. Van der Veen zit in het complot. We gaan naar de Drentse A, alwaar zelfs Jacob erbij betrokken blijkt.

Wat een vervelend weekeinde. Wat nou vijftig? Ik wil tegelen! In de middag bel ik Willemijn. Ze weet het al een half jaar.

Iedereen heeft gewoon keihard staan liegen. Een vrouw, vrienden, wat heb je er aan?