Dortmund
Op weg van de bus naar een plek om te lunchen passeren we de Apple Store. Gert wil naar binnen, mooie dingen zien. Voor de tafel met iPads verdringen jong en oud elkaar. Ik zoek een lege iMac en kan het niet laten.
Bloggen uit de winkel. De Z staat op de verkeerde plek. Rare jongens, die Duitsers. Gert heeft nu een iPad beet. Suze wil lunchen. Tja, nog even geduld.
Bloggen uit de winkel. De Z staat op de verkeerde plek. Rare jongens, die Duitsers. Gert heeft nu een iPad beet. Suze wil lunchen. Tja, nog even geduld.
posted by Frank Blaakmeer at 12:15
5 Comments:
Ze hebben de Z ooit zelfbewust op de voor henzelf beste plek gezet.
In Nederland hebben we, deels voortkomend uit een minderwaardigheidscomplex, en opkijkend tegen alles wat uit Engelstalige landen komt, het toetsenbord uit de Anglosphere onder onze vingers geschoven. En was het alleen bij het toetsenbord gebleven, dan was dat prima geweest.
In Nederland hebben we wel degelijk een eigen toetsenbordindeling, alleen heb ik nog nooit een bijpassend toetsenbord gevonden. Als het in elk land op dezelfde manier gedaan werd, zou dat makkelijker zijn, dan had ik in de laatste yin (zin) niet yo lang hoeven kijken waar de z ookalweer yat.
Nu de apenstaart nog vinden...
In Nederland hádden we inderdaad een eigen toetsenbordindeling, in de tijd van de typemachines. In een tijd overigens dat Nederland nog keek wat het beste voor Nederland was, en niet klakkeloos kortzichtige ideeën overnam uit Engelstalige landen.
Overigens ben ik nu natuurlijk gehecht aan de Engels-Amerikaanse toetsenbord-indeling, omdat ik er blind mee heb leren typen; ik zou nu niet anders meer willen.
Natuurlijk kun je de toetsenbordindeling makkelijk veranderen in je besturingssysteem, zodat als je blind typt, je ook met een Duits, Frans, of Scandinavisch toetsenbord gewoon kunt typen zoals je gewend was.
Ik kan me er nog steeds geen voorstelling van maken hoe Chinese toetsenborden er uit zien.
Iemand?
In China kent men twee verschillende manieren om Chinese karakters vast te leggen: grafisch door het karakter 'te tekenen' (de verschilende delen van een karakter worden uitgekozen, het scherm geeft verschilende opties waaruit het juiste karakter kan worden gekozen.
Of fonetisch door de uitspraak van het karakter op Westerse wijze te typen.
Fonetische methode
Bij de fonetische methode (dat noemen ze 'pinyin' ) typen ze het Chinese karakter in westerse letters. Wil je bijvoorbeeld 'hemel' schrijven, dan typ je 'tian' en dan krijg je alle karakters te zien die 'tian' betekenen. Zoiets als invoegen symbool dus. Bedreven typers weten ook wat de code voor de toonhoogte is, en kunnen dan bijv. 'tian3' typen om het aantal getoonde karakters te beperken. Op elke toets van het Chinees toetsenbord staan vier tekens waarvan de twee bovenste worden gebruikt voor de fonetische invoermethode:
linksboven: pinyin (het latijnse schrift dat wij ook kennen)
rechtsboven: zhuyin fuhao, ook wel bopomofo genoemd (zhuyin fuhao betekent spellingstekens) (bopomofo heet zo naar de eerste vier letters b, p, m en f van de letterreeks)
Grafische methode
Bij de grafische invoermethode worden de diverse radicalen waaruit een karakter kan bestaan 1 voor 1 gedefinieerd en zo krijg je dan het karakter. Hiervoor dienen de twee onderste tekens op de toetsen van het Chinees toetsenbord:
linksonder: cangjie (vernoemd naar de legendarische uitvinder van het chinese schrift)
rechtsonder: dayi (dayi betekent groot gemak)
Het valt me dan wel weer - in positieve zin - op dat na de uitgebreide reactie van nog een SV er een erg lange radiostilte in acht wordt genomen.
Een reactie posten
<< Home