L'Enfant

Vanavond eindelijk 'L'Enfant' gezien, de laatste film van de Belgische gebroeders Dardenne. L'Enfant is een hele goede film, die eigenlijk behoorlijk vervelend is. Vooropgesteld, we aten vanavond tijdens het bekijken van de dvd de voortreffelijke jonge capucijners van Appie, lekker maar zwaar, dus dat kan het oordeel beïnvloeden. Nee, serieus, ik weet me eigenlijk geen raad met die film. Le Fils, de andere Dardennes film die ik heb gezien, was verbluffend; zo'n film waarin niets gebeurt terwijl je van spanning op het puntje van je stoel zit.
Als 'L'Enfant' een minuut of twintig bezig is realiseer ik me opeens dat het steeds sterker knagend gevoel dat er iets mis is domweg neerkomt op het feit dat de personages me gestolen kunnen worden. En, alsof de regisseurs het doorhebben, dan gebeurt er opeens iets dat een plot op gang brengt dat eigenlijk best spannend is, om aan het slot te eindigen in scenes die zo erg aan Bresson's 'L'Argent' en vooral 'Pickpocket' doen denken dat je alleen nog maar kunt zien dat de oude meester dat toch een stuk beter deed. Dubbel, nogal, ik weet niet precies wat ik ervan moet denken. Zou 'L'Enfant' over een maand of wat nog ergens in mijn hoofd zitten? Zou kunnen. Ik ben benieuwd.