Joop

Terwijl Wouter zich uit de topsalarissen probeert te draaien kijkt Joop voor eeuwig naar de einder. Wat ziet hij, voorbij zijn 'smalle marges'? Nooit gingen idealisme en realisme zo mooi samen als in Joop den Uyl. We fietsten als zeventien-jarigen van Emmen naar Borger om hem te horen spreken. Toen hij stierf stelde ik uit de vele artikelen die verschenen een eigen gedenkschrift samen.
Joop is uit. Aan de foto is te zien waarom. De kiezer die de handen vouwt en devoot opkijkt naar de voorman is niet meer. Kiezers verwachten weinig, vandaag de dag. Ze vlinderen. Leiders kijken ook niet meer in de verte om daar het begin van een rechtvaardige samenleving te ontwaren. Leiders kijken naar de kiezer om te zien hoe ze stemmen kunnen winnen. De blikken zijn omgedraaid. Is dat goed nieuws? Misschien wordt het tijd dat politici zich juist minder van de burgers aantrekken en wat vaker in de verte staren.