Flags of our fathers

Clint Eastwood is al jaren een buitengewoon serieuze filmmaker. Met 'Flags of our fathers' is hij een beetje te serieus geworden, voor Amerikaanse begrippen tenminste. Zijn oorlogsfilm over de verovering van Iwo Jima is helemaal geen oorlogsfilm en daardoor misschien de ultieme oorlogsfilm.
Ontdoe de oorlog van haar mythen en er blijft alleen sobere ellende over. Vaderland, heldendom, moed, trouw, kameraadschap, van al die dingen resteert aan het eind niet eens de kameraadschap. Wat rest is een icoon in de vorm van een toevallige foto. Het icoon, de foto van de vlag, projecteert alle mythen door groter te zijn dan de gebeurtenis zelf. Het icoon is een leugen.
'Flags' is een ontoegankelijke film en dat maakt hem zeer zeer goed. Een wereld op zich, niet gemaakt om ons te vermaken of te beleren. Een film die je nooit gezien hebt.