donderdag, juni 05, 2008

Cecilia


Kan je kinderen leren om iets mooi te vinden? Moet je dat willen?

Ik ben vanochtend voor de tweede keer deze week bij het beeld van de heilige Cecilia geweest. Ze ligt met haar hoofd afgewend en de handen prominent naar voren. Dit is een beeld van handen. Ze toont één vinger aan de linkerhand en drie vingers aan de rechter. Het beeld is een geloofsbelijdenis in steen. Drie in Een.

Het beeld is een beeld van handen die zichtbaar zijn, maar wat mij betreft nog meer een beeld van een afgewend gelaat. Niet uit schaamte. Waarom wel? Misschien is het stellen van de vraag een teken van onbegrip.

De eerste groep leerlingen vond het beeld raar. Een beeld hoort een gezicht te hebben. Punt uit.

De tweede groep was niet zo geinteresseerd, maar een viertal bracht onder woorden dat dit beeld juist heel goed is. Mooi!

De nadruk op het onnadrukkelijke. Het zien van het onzichtbare. Kan je dat leren?