Janiculum

Rome is gebouwd op zeven heuvels, maar aan de overkant van de rivier ligt er nog een die nooit wordt meegeteld: de Janiculum. Aan het eind van de middag hebben de kindjes de keuze tussen een bezoek aan de Engelenburcht, vrije tijd, en een wandeling over de Janiculum met Boon (Bn), Van de Starre (St) en ondergetekende (Bl). De helft kiest voor vrij, ongeveer de helft voor de Engelenburcht, en dan blijft er eentje over. Een eigenzinnige held, een zwerver. W gaat met ons mee.

Aan het begin van de wandeling dwalen we korte tijd door de kleine kloostergang van de Sant'Onofrio. Een verrukkelijke plek waar het ruikt naar Jasmijn en een soort Kamperfoelie. In de kleine hof staan verschillende struiken en olijfbomen. Het geheel ademt een weldadige rust en soberheid, en dat laatste is vooral knap omdat beide verdiepingen van de gang rijk gedecoreerd zijn. Een goed bewaard geheim.

Even verder zetten we ons op een terras met uitzicht over de stad aan de overkant van de rivier en spreken over uitzicht op steden. W maakt aantekeningen in een klein boekje. We zijn mannen onder elkaar. We drinken een biertje en hebben alle tijd van de wereld. En alle ruimte. Wat een plek is dit!

(Het schilderij: David Roberts - Rome: Sunset from the Convent of Sant' Onofrio on the Janiculum, 1856)