Pieter

In de Sint Pieter is het natuurlijk ook gewoon zondag. Daar hadden we even niet aan gedacht. Zeker de helft van de enorme kerk is onbegaanbaar, waaronder het met stoeltjes volgeplempte schip, zodat we niet kunnen zien hoe mooi het Vaticaan opschept door het formaat van andere grote kerken met strepen op de vloer te markeren: wij kunnen jullie helemaal opvreten zeggen die strepen.

Halverwege loop ik N tegen het lijf .... Ho, stop, dat moet ik uitleggen; mijn bedoeling was om dit weblog gedurende de Romereis voor wat de leerlingen betreft volledig te anonimiseren. Maar dan moet ik telkens lelijke termen gebruiken als: één van de lln, of andere vaagheden. Vanaf nu derhalve een initiaal. Valt er ook nog wat te raden.

Halverwege loop ik N tegen het lijf. Ze is op zoek naar de Pieta. Kom maar mee. Onderweg naar Michelangelo toon ik haar één van de schilderijen: kijk eens goed ... wat voor verf hebben ze gebruikt? Ze trapt er niet in: "Het lijken wel steentjes." En dat klopt; er is in de St. Pieter geen schilderij te vinden. Wel heel veel mozaieken die doen alsof ze een schilderij zijn.

Doen alsof, als we daar verder over gaan nadenken ........