Taart

Als je ergens in Den Haag een kaart van Den Haag op de grond legt is er precies één punt op de kaart dat naar zichzelf verwijst. Het betekent zichzelf. In het prachtige taartdiagram uit de afbeelding gebeurt iets vergelijkbaars, maar eigenlijk is het nog fraaier. Gaan we uit van de taart, niet van de foto, dan is het de toegevoegde legenda die het taartblik tot teken maakt. Normaliter is het plaatsten van een legenda een afspraak: geel symboliseert taart, zilver symboliseert gegeten taart. Maar hier betekent geel niet alleen taart, geel is taart. Van het punt op de kaart van Den Haag dat naar zichzelf verwijst kan je nog zeggen dat het geen enkele afmeting heeft en eigenlijk niet bestaat. Maar hier ruikt het toch echt naar taart. De taart is een teken dat naar zichzelf verwijst en dus tevens object is, zonder dat de verwijzing betekenisloos is. De theorie krijgt een beetje buikpijn van deze taart. Lekker!