dinsdag, maart 17, 2009

Häupten



Ik vraag het Jeroen: "Wat is het meervoud van Haupt?" Hij denkt na, schrijft dan: Häupten. Hij denkt na. Het wordt eigenlijk nooit gebruikt.

Vanmiddag las ik in mijn nieuw verworven bundel met alle gedichten van Paul Celan de volgende regels:

Herbst hab ich in Gottes Herz gesponnen,
eine Träne neben seinem Aug geweint ...
Wie dein Mund war, sündig, hat die Nacht begonnen,
Dir zu Häupten, finster, ist die Welt versteint.


Ik begrijp het en vind het prachtig tot het woord Häupten verschijnt. De structuur van de zin dwingt me om te denken dat het een werkwoordsvorm is, maar dat kan niet, vanwege de hoofdletter. Wat is in godesnaam Häupten? Het woordenboek geeft geen uitsluitsel.

Hoofden.

Maar Celan verwerkwoordt het. Het verstenen van de wereld levert jouw je kop. Mag ik het zo zeggen? Zit ik er ver naast? Ik weet het echt niet, roept u maar.

Volgens George Steiner vraagt Celan niet om interpretatie, maar dat is pas nadat het duidelijk is wat er staat. Je hebt betekenis en metafoor. Alleen over de laatste hoeven we ons niet al te veel zorgen te maken. Over de eerste wel.

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Das Haupt, die Häupter: mv. Genesis 18:18 zegt: 'Und Jakob stand de Morgens früh auf und nahm den Stein, den er zu seinen Häupten gelegt hatte ..." Maar deze wijsheid heb je vast zelf al opgedaan.

3:37 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Edmund heeft gelijk. Ik schreef ook 'Häupter' op, als ik me niet vergis, als meervoud van Das Haupt. Na het citaat uit de Bibel snap ik beter wat Celan wil zeggen. Inderdaad zoiets als: teneinde aan jou een hoofd te bezorgen, is de wereld versteend. Ik vind het een heel mooi gedicht. Heel moeilijk in de kraag te vatten, en misschien wel daarom prachtig. Blaak, met jouw Duits is echt weinig mis, hoor. Knap gedaan!

JV

8:18 p.m.  
Blogger Frank Blaakmeer said...

Voor de goede orde: Jeroen had het goed. Ik heb het fout onthouden. Veel dank Edmund, de theoloog hier schaamt zich. De betekenis wordt er wel duidelijk van.

Het hele gedicht gaat alsvolgt:

Am letzten Tor

Herbst hab ich in Gottes Herz gesponnen,
eine Träne neben seinem Aug geweint ...
Wie dein Mund war, sündig, hat die Nacht begonnen,
Dir zu Häupten, finster, ist die Welt versteint.

Fangen sie nun an zu kommen mit den Krügen?
Wie das Laub verstreuet, ist vertan der Wein.
Missest du den Himmel mit den Vogelzügen?
Laß den Stein die Wolke, mich den Kranich sein.

8:41 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Hi Frank,
Was ook benieuwd. En.. (trommels) het betekent gewoon 'hoofd' en is gewoon dichterlijke vrijheid.
Er is ook een kindergebedje dat vervolgens gaat:

Abends wen ich schlafen geh'
vierzehn Engel bei mir stehn
zwei zu meinen Rechten
zwei zu meinen Linken
zwei zu meinen Haupten
zwei zu meinen Füssen
zwei die mich decken
zwei die mich wecken
zwei die mich weisen
ins himmlische Paradeise

(Het heeft ook een kop en staart maar het ging even hierom..)

Ben je nu uit de brand geholpen? (Maar dat was je geloof ik al..) Het is net als bijvoorbeeld 'ten voeten uit'.
Ik ben dol op dit soort raadsels: Heb je er nog meer? ;)

grtjs Nina

10:05 p.m.  

Een reactie posten

<< Home