Großstadt
De eerste keer dat ik uit Berlijn vertrok, in de avond, met een bus, om elf uur, was het weerzien met Den Haag verbluffend. Anderhalf uur hadden we met een bus door de stad gereden voordat de dichte bebouwing wat begon te wijken. Thuis telde je de minuten van het Clausplein naar Centraal. Een dorp dat belangrijk doet, meer is het niet.
Berlijn heeft zeven keer zoveel inwoners en negen keer zoveel oppervlakte als Den Haag. Bij ons zijn de broertjes De Witt vermoord, Berlijn is een bloedbad. Berlijn is in alles beter. En wat de stad zo geweldig maakt: het is ook een dorp.
Kijk eens naar de foto van het hart van de stad. Achterin de stadspoort, klein, vriendelijk. Uit de metro komt een man in rood, een man met een uniform, een man in functie. Een belangrijk man, ondanks het salaris. Kijk hoe druk hij het heeft. Niets aan de hand, alles onder controle. Het andere mannetje in rood, dat kleintje, zegt stop. Niet meer bewegen nu. Braaf staat iedereen stil. De man op de fiets heeft er zichtbaar moeite mee en wordt er licht onscherp van. Slechts licht. Mensen overdrijven niet in deze stad.
Zie je het engeltje in de hoek, als bij Raphaël? Het is Ramone, die namens Gymnasium Sorghvliet de zaak wat in de gaten houdt en ziet dat het goed was.
2 Comments:
‘…de stadspoort, klein, vriendelijk…’ Zeg dat wel. Ik liet laatst nog in de 3e klassen de beelden zien van Hitler die in zijn grote, open Mercedes onder die poort komt aanrijden, naar een erepodium, vanwaar hij een urenlange militaire parade zal bijwonen die slechts één ding uitstraalde: Duitsland is klaar voor de oorlog. Op die zwartwit-beelden lijkt die poort altijd grauw en zwart, alsof ze medeplichtig is aan dat verleden. Hebben ze het ding soms opgepoetst?
Inderdaad, die normalisierte Nation.
Maar toch moeten die rust en kalmte die dag slechts schijn zijn geweest, ook in Berlijn. Want precies vijf uur voordat jij deze foto maakte (leve de Exif-gegevens), schoot een kleine 200 km verderop een 17-jarige Duitse jongen op zijn oude school negen leerlingen en drie leraressen dood. ‘Ich bin, wie alle Menschen in Deutschland, entzetst, bestürzt und fassungslos’, zei een zichtbaar aangeslagen Angela Merkel die avond op de Duitse tv. Wat ik me die dag dan ook een paar keer heb afgevraagd: hebben jullie iets gemerkt in Berlijn, van dat gruwelijke nieuws?
Soedish Vn
Nee, we zagen pas aan het eind van de middag op een schermpje in de U-Bahn wat er was gebeurd. En pas vrijdag zag ik op de foto van Blaak dat de woensdagse groepsfoto voor de Rijksdag was gemaakt terwijl daar de vlag al halfstok hing.
En verder heb je inderdaad gelijk natuurlijk: de vriendelijke poort is vroeger nogal eens gebruikt 'zu repräsentativen Zwecken', zoals men in het Mercedesmuseum in Stuttgart de auto van Goering uit 1941 noemde... De nare periodes uit de Duitse geschiedenis lopen je op elke straathoek in Berlijn bijna omver. Maar ze zijn nu wel opgepoetst allemaal.
Vo
Een reactie posten
<< Home