Nu echt

Het was een vreemde reis. Met de auto naar E., waar we dankzij de tweehonderdduizend omleidingen slechts met moeite het station met de mooiste naam vonden: Waverly. Willemijn paste bij de bushalte op de koffers terwijl ik de auto terugbracht. Daarna volgde: een wandeling, een busreis, een vlucht per Fokker 70, een treinreis naar Den Haag Centraal, een tramrit met lijn twee, alsmede en tot slot opnieuw een wandeling.

Sleutel, slot.

Thuis, nu echt.

Thuis plakken we de foto's vast in de computer. Twee teksten vallen op:




Defacement, je moet er toch niet aan denken. Mooier nog, want begrijpelijker onbegrijpelijk is de volgende, gesignaleerd in een antiekmarktje in Durham: