Go East

Skye, the Misty Isle, dat zaterdag nog opzichtig naar ons lag te grijnzen, heeft ons ingeslikt, geproefd en uitgespuwd. De tent droog opzetten lukte nog net. Er zijn twee soorten wolken: bovenliggers, die drijven nog wel eens voorbij, en bodembedekkers. De laatste is van het permanente slag.

Op het oostelijke puntje van Skye ligt een vuurtoren bijna in zee. Bij mooi weer kan je er de buitenste Hebriden zien liggen. De top van de steile kust ging gisteren schuil in een onverzettelijke grijze laag van regen. Toen we ons ver genoeg van de auto hadden verwijderd begon het eiland ook nog eens vals naar ons te waaien. Koud en nat.

Lafhartig zetten we het op een vluchten, hedenmorgen. Een kilometer of dertig voor Inverness, waar de openbare bibliotheek het gratis gebruik van internet toestaat als je een bewijs van goed gedrag kunt overleggen, brak de lucht en steeg het kwik. We zijn in het Oosten.