Vakantie

Vandaag belde André. Ik merkte op dat zijn vakantie alweer bijna voorbij is. Hij heeft nog maar zes weken. Jammer.

Als er één fantasie is, hoe kinderachtig ook, die ik verwezenlijkt zou willen zien, is het die van het totaal gememoreerde moeiteloze snelle leven. Ik bedoel dit: Je benut minuten alsof het uren zijn, met de energie die bij minuten hoort. Je kunt dan in een minuut net zoveel doen als normaliter in een uur, maar met het energieverbruik van de minuut. Het lezen van Oorlog en Vrede duurt twintig minuten en je verliest geen moment je concentratie. Wat er nog bij komt: je kunt het onthouden. Wat staat er op pagina tweehonderdvierendertig derde regel van onder? Kom op zeg, dat weet toch iedereen.

Zeven weken vakantie. Ik zou Oorlog en Vrede kunnen lezen. De tijd gedraagt zich anders in augustus. De tijd is je vriend en wordt dan langzaam of eigenlijk best snel een verbeten vijand. Ik ben op pagina dertig. Weer niks gedaan.

Ik vind de vakanties in het onderwijs wat aan de korte kant.