Rumble Fish

Gaat alle goede kunst over kunst? Alle gedichten over poëzie? Alle films over de cinema? Ik mag toch hopen van niet zeg. Weleens muziek gehoord die over muziek ging? Wat betekent muziek? Toen Beethoven op latere leeftijd een nogal moderne pianosonate ten gehore had gebracht, vroeg iemand uit het publiek aan de maestro wat hij met die muziek bedoelde. Nou, sprak Beethoven, dit, en speelde het stuk opnieuw.

Gisteren zag ik Rumble Fish, de door Francis Ford Coppola in 1983 met een sneltreinvaart in elkaar gehusselde zwart-wit film over ... ja, waarover? Ik zag de film voor de tweede keer. Op de vraag naar de betekenis zou ik met Beethoven de sterke neiging hebben om te zeggen: nou, dit.

Volgens Susan Sontag moeten we in kunst niet zoeken naar betekenis. In plaats van een hermeneutiek hebben we een erotiek van de kunst nodig. "Waar gaaaat het eigenlijk ooover" teemde Theo vroeger op de treurbuis, waarop Thea antwoordde: "Over ongewenste intimiteiten!" Zo is het precies.

Laat ik dus niet vragen waarom The Motorcycle Boy en Rusty James daar onder die grote klok zonder wijzers staan, niet teveel letten op alle verwijzingen naar filmgenres, geen vragen stellen bij de expressionistische stijl en niet zeuren dat er zelden iemand op straat loopt.

Kijk naar de wolken die in spiegelbeeld voortrazen in de wolkenkrabbers. Kijk naar de prachtige uitgestreken licht grijnzende smoel van Mickey Rourke. Vraag niet hoe het kan, profiteer er van. Wat een mooie film.