Verlies
Ik geef het toe, het is mijn schuld. Dat we die van '74 verloren lag niet aan mij, maar aan mijn vader. We moesten zonodig 'ergens anders' de finale bekijken. Vragen om onraad en ellende.
Van die van '78 herinner ik me weinig. Ik zal wel thuis gekeken hebben. Ik had net examen gedaan, er was bloed aan de paal en Cruijff deed niet mee. Het was allemaal wat minder interessant. Goed dat we verloren, anders waren ze letterlijk geslacht, daar in Buenos Aires.
Gisteravond viel opeens de enorme demografische verandering op die gepaard gaat met van Nebraska naar Denver rijden: hier wonen hispanics en niet zo weinig ook. Dit land is half Spaans-indiaans. In de kroeg vanmiddag waren de Hollanders het talrijkst en het luidruchtigst, maar het personeel kwam zo af en toe even uit de keuken om een vuist te ballen. Heel Spanje balde de vuist.
We hadden hier nooit naar toe moeten gaan. Het ligt aan mij. En aan Robben.
posted by Frank Blaakmeer at 01:50
3 Comments:
Jammer maar helaas, en zo goed deden we het ook sowieso niet.
Overigens, niet eens een kwaad woord over de heer Webb?
Zal ik het dan maar even doen?
Stomme scheidsrechter!!!
Zo. Want het was natuurlijk duidelijk overdreven buitenspel, de aanzet. Het goal zelf niet, maar als er toen was gefloten hadden wij natuurlijk zoals de parkiet in Singapore voorspeld had gewonnen, in de laatste minuut van de verlenging. Overigens vond ik de scheidsrechter wel erg snel naar de gele kaarten grijpen, als het om Nederland ging. Spanje stelde zich wel heel erg aan af en toe.
Over onze geliefde arbiter vond ik nog een mooie tekst, bron onbekend:
Lieve God, u heeft de afgelopen tijd mijn favoriete zanger Michael Jacksen, mijn favoriete actrice Farah Fawcett, mijn favoriete acteur Patrick Swayze en mijn favoriete entertainer Ramses Shaffy tot u genomen. Ik wil u alleen nog even vertellen dat mijn favoriete scheidrechter Howard Webb is. Dank u
Ik kan bijna niks anders doen dan vaststellen dat de heer Webb lijdt aan geelzucht in een ruim geintepreteerde zin van het woord.
Misschien was hij ook tijdens de door hem over het hoofd geziene corner druk bezig met bepalen voor wie hij nu weer in zijn borstzakje zou grijpen; de vraag blijft 'wat als...'. Wat als de vlag omhoog was gegaan, wat als we minder kaarten hadden, wat als we die corner wel hadden gekregen.
Nederland is weer een illusie armer en een complex rijker; en ik vraag me af wanneer een of andere buitenlander een variant schrijft op "Herinnering aan Holland" van Hendrik Marsman, een variant geinsipireerd door de Oranjekoorts van de supporters uit ons kippelandje (met of zonder tussen-n?).
Ag of Au, de huldiging zal er hoe dan ook zijn. De stad onder gezag van onze gloednieuwe burgervader zal het druk krijgen met een stroom Oranje, waar sommige politieke leiders niet aanwezig zullen zijn omdat deze doorpolderen over Paars.
En zo gaat het land van Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden, prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz. weer vrolijk verder van tomatenexport (we hebben Spanje op dat gebied wel verslagen!) tot komkommernieuws, van oranje leeuwen tot poema v2.0. En over een jaartje of vier weer nieuwe kansen in het land waar we de vierde zegen van dit WK behaalde - misschien krijgen we daar een ticket naar de vierde finale, en misschien hebben we daar wel een zegen. Om over het EK nog maar te zwijgen.
Hup Holland Hup!
S.
Een reactie posten
<< Home