Aristoteles

Collega Dode Talen Edwin van der H. te Den Haag zegt desgevraagd: "ik doe altijd alsof hij niet bestaat."

Aristoteles. In klas vijf zou ik in de laatste les voor de toetsweek en de herfstvakantie eigenlijk moeten uitleggen hoe dat zit met die categorieën en dat hylomorfisme. Buiten is het prachtig weer. Ik vertel de aanwezigen het apocriefe verhaal dat Aristoteles wandelend les gaf. Zullen we?

Het voelt als spijbelen. Een rondje Catshuis duurt bijna een lesuur. Geheel in aristotelische stijl toon ik de dames en heren een stukje opvallende empirie: de witte dovenetel. Sommigen weten dat je op de bloempjes kunt sabbelen. Ik zuig aan een kelkje. Sommigen denken aan plassende hondjes.

Later dwaalt Bart over de gang. Hij heeft een kruk van Charlotte in de hand en schiet er wild mee in het rond. Ik duik weg uit de deuropening, maar hij rent naar me toe en schiet en schiet. Getroffen in de halsstreek zijg ik neer. Het bloed spuit in het rond. Ik roep dat ik dood lig te bloeden en dat ze een ambulance moeten bellen. Enkele onderbouwers kijken verbijsterd toe.

Nog later sta ik opnieuw in de deuropening. Twee Dee maakt sommetjes. Bart staat bovenaan de trap, nog steeds zwaar bewapend. Hij ziet dat ik kijk en duikt weg. Hij komt weer tevoorschijn en richt zijn wapen. Nu duik ik weg. Ik hoor hoe hij de trap af springt. Ik pak een boek uit de kast en wacht af. Bart koprolt voor de deuropening langs en richt zijn kruk op me. Ik werp het boek naar hem toe en roep "boem". Dodelijk gewond valt Bart achterover. Hij kreunt. Ik pak zijn wapen, richt het op zijn hoofd, en zeg: je krijgt de allerergste straf. Ik schenk je genade. Nee, doe het niet, roept Bart. Schiet! Ik zet de loop tegen zijn slaap en haal de trekker over. Boem.

Later nog staan we op de bovenverdieping, collega Rob van de S. te Den Haag en ik. Mijn echte leeftijd is acht, zeg ik. Die van mij is zestien, zegt Rob. Wat is een echte leeftijd, vraagt Naomi. Dat bestaat niet echt, zeggen Rob en ik in koor, en je snapt het pas als je volwassen bent.

Hoezo volwassen? I'm going native.