Globe

Het is zover. Al jaren werp ik steelse blikken op de prachtige schoolglobe in lokaal 21. Ik wil ik wil ik wil. Maar ja, het plotselinge verlies van de schoolglobe zou iets teveel opvallen, en aangezien ik al vaak tegen collega Dick de V. heb gezegd dat bij vermissing van het ding misschien eerst maar eens bij mij thuis gezocht moet worden, is verduistering geen optie.

Daarom betrad ik vanavond met zekere tred de onvolprezen reiswinkel Stanley & Livingstone in hartje Den Haag. Als man met een missie. Ik ga een globe kopen. Harry, de vriendelijke en licht ironische verkoper, heeft een sales pitch die hem geld kost: hij noemt de goedkoopste van de twee mooiste opties een Kennedy-globe. Ik ben meteen verkocht. Omdat ik geld uitspaar koop ik er een prachtige dure Atlas of remote islands bij.

Als beloning mag ik mee naar de overkant, waar op de tweede verdieping een eldorado vol globes blijkt te bestaan. Terwijl Harry de juiste doos bij mijn aankoop zoekt, draai ik verlekkerd aan de grootste globe uit de magnifieke collectie. Het ding kost meer dan duizend euri en ik ben blij dat er in huis nergens plaats voor is. Men zou maar in de verleiding komen.

Meer dan tevreden met mijn kleinere maar nog steeds omvangrijke aankoop keer ik terug naar huis. Al een jaar of vijfentwintig, dertig verlang ik naar een globe. Het is zover.