Dilemma

'Pauw en Witteman' gezien gisteravond? Er waren 26 gasten, oftewel: de nieuwe fractie van de Socialistische Partij. Vijfentwintig parlementariërs op keukenstoelen terzijde, de grote roerganger aan de tafel met de moderatoren. Er heerste een vreemde benauwde sfeer. De partijleider hield zijn fractie in de gaten, de fractie keek naar de partijleider; doe ik het goed? Het meisje van de jongerenorganisatie moest antwoorden op de vraag waarom op de website een propagandaprent met Mao geplaatst was, en kreeg vervolgens van Marijnissen voor het front van de natie op haar donder. "Is dat normaal, dat je zo op je donder krijgt?" "Nee hoor, geen probleem, dat is normaal binnen onze partij." Nou, gezellig. En productief.
Ondertussen hebben we een formatieprobleem. Volgens mij valt dat heel erg mee, en eindigt het spel met een CDA-PvdA-Chr.Unie kabinet. Natuurlijk moet eerst de mogelijkheid van deelname van de SP aan de regering onderzocht worden, maar dat loopt al snel spaak. Voor het land is dat maar goed ook, maar voor mijn partij is het een ramp. De PvdA regeert met CDA en Christen Unie, en ondertussen wordt de SP rijk genoeg om bij de volgende verkiezingen de PvdA helemaal leeg te vreten. Vandaar de aarzeling van de PvdA om deel te nemen aan en kabinet zonder de SP. Maar wat dan? Zeg het maar.