Genocide

Tussen het nakijken van proefwerken door zit ik mezelf op te vreten. Genocide. Er zijn in de Eerste Wereldoorlog Armeniërs vermoord, zoveel is duidelijk. Hoeveel? De schattingen lopen uiteen van een half miljoen tot een heel miljoen. Redelijk veel zou ik zeggen. Mijn lijsttrekker trekt nu, in zijn eigen woorden, "zijn keutel in" (zeg toch niet van die vieze dingen Wouter). Op de website van de PvdA komt het woord 'genocide' meermalen voor. Wordt dat nu allemaal gekuist omdat de partij in een volstrekt doorzichtige poging de Turkse stemmen alsnog te winnen besloten heeft om in het vervolg te spreken van de 'Armeense kwestie'? Dat is godbeterhet precies de term die de Turkse overheid gebruikt. Oh, eh ... ja, sorry, gingen die mensen dood dan, daar in de woestijn? Nou, dat was echt niet de bedoeling hoor. Nogmaals sorry.
Mijn vader zei zijn lidmaatschap van de CHU op toen Udink verklaarde dat het ingrijpen van de VS in Chili gerechtvaardigd was. Er zijn minstens vierentachtig kwesties die in deze verkiezingsstrijd belangrijker zijn dan de vraag of het woord 'genocide' van toepassing is op het lot van Armeense vrouwen, kinderen en mannen. Dat snap ik ook wel. Maar ik heb een bijzonder vieze smaak in de mond. Gadverdamme!