Het vijftiende priemgetal

Thomas staat in de deuropening die toegang geeft tot de bovengalerij. Hij speelt voor draaideur, zijn armen wijd uitgespreid. Ik loop door zijn deur heen en terug en hij draait keurig mee. Zijn duimen geven de draairichting aan. Etterbakjes in klas twee blijken in de vijfde vaak uitstekend opgedroogd. Ouder worden. Ik ben vandaag zevenenveertig. Als ik even later opnieuw over de bovengalerij loop word ik gearresteerd door een aantal vijfde klassers. "Gefeliciteerd Blaak!" "Ja" zegt Thomas, "gefeliciteerd met je dertiende priemgetal". Hoe komt hij erbij? We gaan samen tellen. Als we bij 31 zijn komt Ayla aanlopen; Ayla en ik hebben een 'running gag': als ze me Blakie noemt zeg ik: "Dag lelijkerd". Als ze zegt: "Dag Blaak" zeg ik "dag schoonheid". Ayla vraagt waar we het over hebben. "Over priemgetallen." "Nou, gezellig." We tellen door. Zevenenveertig blijkt het vijftiende priemgetal. Ik complimenteer Thomas met zijn gok. Niet slecht.
Jarig zijn op Sorghvliet is niet erg. Gerda breekt mijn klas in en vraagt of ze al gezongen hebben, Jeroen en Michiel zoenen me in de pauze, tot verbazing van sommige omstanders, en op de tafeltjesavond word ik zelfs door ouders gefeliciteerd. Maar het leukste was de foto in de post. Dank je Anna!