Outback

Waarom is 'Priscilla Queen of the Desert' zo'n ontzettend leuke film? Ik vraag het Willemijn nadat we ondanks het gevorderde uur de film niet stop konden zetten. Haar eerste gedachte is nogal raak: "Er zit een laag van droefenis in die je niet hoeft te zien als je dat niet wilt." De film volgt twee drag-queens en een transsexueel op hun tocht van Sydney naar Alice Springs. Het grootste deel van de film speelt zich af in de Australische outback. De bus waarin ze reizen houdt er midden in de wildernis mee op. Ze doden de tijd met het roze verven van de bus en het oefenen van hun varieté-nummer. Water en eten en jurken genoeg. Levensvreugde en droefenis. Zelf dacht ik aan iets anders dat misschien toch op hetzelfde neerkomt: op die verschrikkelijke en prachtige outback is geen alledaags antwoord mogelijk, die kan je alleen onschadelijk maken door met een zilveren jurk met een sleep van twintig meter aan bovenop een rijdende bus opera te play-backen. Dat geeft een magnifiek contrast, van kleuren, van textuur, van extravagante wildernis versus even extravagante cultuur. Vreugde uit onmacht.