Foto
Al een maand of twee besteed ik weer een paar uur per dag aan het samenstellen van een internet-bibliografie over de Franse cineast Robert Bresson. Hoe obsessief dat is? Nou, behoorlijk! Het is nu één uur drieëntwintig (hoe spel je dat?), en ik moet mezelf dwingen op te houden met werken. Het voelt niet als werk.
Het begon een jaar geleden met het idee om de bescheiden bibliografie (een lemma of tweehonderd) die ik had verzameld ter publicatie aan te bieden aan de Robert Bresson website. Trond Trondsen, de webmaster, reageerde enthousiast. Toen ik er serieus indook kwam ik er al snel achter dat tweehonderd lemma's een lachwekkende vorm van peanuts is. Twee bibliografen hebben zich eerder serieus met Bresson bezig gehouden. Ik besloot ze een mailtje te sturen. Shmuel Ben-Gad, in Washington, had waardering voor mijn werk, maar meldde dat hij nog zocht naar een uitgever en dus niet mee wilde doen aan een internet project. Ben-Gad zette in een drietal artikelen in het 'Bulletin of Bibliography' het werk voort van Jane Sloan, die in 1983 de enige bibliografie in boekvorm over Bresson liet verschijnen. Ik zocht ook contact met Sloan, en tot mijn verrassing reageerde ze onmiddellijk positief: "zet dan dat boek van mij ook maar integraal op internet, dat wordt toch niet meer herdrukt". Een zomer ging heen met het scannen en corrigeren van haar boek. Het enige exemplaar is te vinden in de bibliotheek van de UvA, en daar waren ze zo aardig om me een kopie te laten maken. Nu was ik een dikke zevenhonderd lemma's verder, maar voorbij 1983 zag het er nogal magertjes uit. Ik besloot Ben-Gad een nieuw mailtje te sturen, met de mededeling dat Jane Sloan inmiddels meewerkte aan de internet-bibliografie. Zijn antwoord sloeg gaten in ons plafond: "als Jane meedoet kan ik niet achterblijven". Shmuel, tegen wie ik nog steeds netjes "meneer" zeg (Jane is allang Jane) stuurde me zijn complete werk. Ik verwerk het, uren per dag, en breng systeem aan in de brei van data. Met wat eigen aanvullingen lijkt het werk nu een kleine 2500 titels te gaan beslaan. Met dank aan Jane en Shmuel ben ik daar apetrots op: dit is de moeder van alle regisseurs-bibliografieën, zoals Trond me vorig jaar al eens mailde. Binnenkort op www.robert-bresson.com.
Maar wat is er met die foto? Soms vind je op het internet informatie waar je niets mee kunt. Deze foto heb ik nog nooit gezien, en ik heb veel foto's van Bresson gezien. Ik kan hem niet kwijt in de bibliografie. Dan hier maar: de grootmeester van de cinematografie.
2 Comments:
Oh oh, heel fout van mij! Ik dacht eerst dat er stond: de grootmoeder van de cinematograaf... Sorry meneer Bresson, sorry meneer Blaakmeer!!
Dat doet me denken aan de moeder van de cineast. De Franse filmmaker Jean Marie Schérer wilde tot op hoge leeftijd niet dat zijn moeder wist dat hij in het verderfelijke filmvak werkzaam was. Dus noemde hij zich Eric Rohmer. Pas na de dood van zijn moeder werd de echte naam bekend. Zegt men. Als het niet waar is is het toch een mooi verhaal.
Een reactie posten
<< Home