Vaker gezien

Een goede actiefilm kan heel wat onzin verdragen, vooral wanneer de onzin een filosofisch smaakje heeft. Maar Tony Scott's Déjà Vu maakt het wel heel bont. Dat je na de eerste vijf minuten de stroperige stijl van de reclamefilmer al wel weer gezien hebt helpt natuurlijk ook niet mee. Maar ach, er is Denzel Washington, en er ontploft het één en ander, dus we vervelen ons niet.
Denzel gaat terug in de tijd om te voorkomen dat hij terug in de tijd moet. Daar zit natuurlijk al meteen de mooiste paradox, en wanneer je er zorgvuldig mee omgaat kan het heel aardig uitpakken, zoals in de eerste Back to the Future bijvoorbeeld.
Wie Déjà Vu nog uit de onvolprezen videotheek wil halen moet nu even zijn oren dicht doen, want ik ga fijn verraden hoe het afloopt: Denzel gaat terug in de tijd, redt het meisje (en nog een dikke vijfhonderd brave burgers, maar het gaat natuurlijk om het meisje) en komt daar zelf bij om het leven. Meisje verdrietig. Maar wie komt daar uit de waas van haar tranen tevoorschijn? Natuurlijk!
Als je teruggaat in de tijd kan je jezelf tegenkomen. Wie ben jij dan? Als ze er ééntje gaan kietelen, welke wil je dan zijn?