Dans

In het leven van collega Edmund W. Brand rimpelen eekhoorns over het pad. Mooi gezegd. Edmund, die Henk heet, mag vroeg naar huis. Het onderwijs is best te doen.

Zelfs vanavond ben ik het daarmee eens. Na een dag met zes uur les heb ik vanavond van zeven tot even na tien non-stop ouders te woord gestaan. Nou, non stop, ik had een pauze van acht minuten. Het gekke is dat die drie uur best te doen zijn. Dat ligt vooral aan die ouders. Eén vader gaf mij zelfs toestemming om zijn zoon eens duchtig te tuchtigen. All in good jest.

Nee, het onderwijs is prachtig. Waar anders kan je het kleine jongetje dat in je ziel woont zo mooi uitlaten als tussen dansende twaalfjarigen? Kijk: drie minuten op de dansvloer en er staan zes foto's online van je spetterende aanwezigheid. Zeg nu zelf lezer, er is in mij een groot danser verloren gegaan. Toch?