Meermanno

Alliteratie: Nina neemt me mee naar museum Meermanno. Vantevoren drinken we bier op het terras van de Joris. Mocht ik nog enige illusie hebben over de mogelijkheid om met een vreemde vrouw stiekem uit te gaan, dan is dat na vanavond wel voorbij: op het terras zit de buurvrouw van links schuin omhoog, de buurvrouw van tegenover éénhoog fietst zwaaiend voorbij, en Fay, collega van Willemijn, komt even haar zoon laten zien. Later kiezen we een pizzeria uit om snel te eten. Daar zit de hele Romeploeg, negen collega's op een rijtje. Eenmaal bij Meermanno blijkt onder de twintig bezoekers ook Lidy aanwezig, nog een collega van mijn neeloerse echtgenote.

Tom Lanoye leest voor uit eigen werk. Over de man die op de nacht voor zijn huwelijk nog een keer bij de jongens langs gaat. Op de knieën in het bos. Over piercings en tatoos. Een hilarisch verhaal, acterend verteld zonder enige gêne, nu eens luid, dan weer heel zacht. De twintig zitten op het puntje van de stoel. Lanoye vervolgt zijn mooie scabreuse verhaal met een proeve van zijn vertaling van Shakespeare. Dat kan hij uit zijn hoofd. De rap is veel ouder dan we denken.

Na het verplichte glaasje wijn in de kelder van Meermanno gaan we een biertje drinken in de Ierse pub. Eerst bel ik Willemijn. Die rijdt net Amersfoort binnen. Ik zeg: "Dan gaan wij nog een biertje drinken en ben ik toch nog eerder thuis dan jij." Als ik later thuis kom zit ze al op de bank, grijnst en zingt: "Je bent een liegbeest, een jokkebrok, van achter en van voren .."