Homo ludens, homo ridens
Gert, niet Geert, suggereerde vandaag dat het feit dat zoveel mensen op de PVV stemmen een teken van welvaart is. We hebben niets te klagen en hoeven nergens bang voor te zijn. Het is een interessante suggestie. Feit lijkt dat PVV-stemmers moeilijk te peilen zijn. In helder daglicht zeggen ze (bijv.) dat ze het nog niet weten, maar eenmaal achter het gordijn (hebt u een gordijn gezien? Nee, ik ook niet) in het stemhokje maken ze stiekem het hokje van Geert rood. Stiekem! Stout!
Ze zijn stout, die stemmers. Homo ludens? Spelen is ook een beetje stout, of beter, stout zijn is een spel. Wie speelt heeft geen zorgen. Wie PVV stemt heeft zich angst laten inblazen. Angst voor niks. Vooral in de provincie, waar ze nog geen halve islamiet hebben ontmoet, oogst de PVV alsof het manna regent. Ze zijn vooral stout. Tegen Den Haag, tegen de zakkenvullers! Ze zijn ook bang, dat wil zeggen, ze denken dat ze bang zijn. Angst en spelen, het is een vreemde paradox. Nee, fluiten in het donker is het niet. Het is vooral donker. En we fluiten niet, we schreeuwen.
Als Gert gelijk heeft, en dat hoop ik van harte, moet ik er niet zo ongerust over zijn. Het is niet het einde van het avondland all over again, het is spielerei. Laten we lachen. Homo ludens, homo ridens.
Je zult maar een PVV stemmer zijn die op Wilders stemt vanwege zijn AOW-standpunt. Dan ben je hedenochtend al in al je openingen hardvochtig genaaid, pardon my french. En was het lekker? Nee, niet echt. Er blijft weinig te lachen over.
Geert wil regeren. Nou Geert, toe dan maar jongen. Wie wordt er minister van Ruimtelijke ordening? Onderwijs? Verkeer en waterstaat?
Lachen met Geert. Mevrouw, komt Geert buiten spelen?
Auw Geert, niet doen.
5 Comments:
Toen Fortuyn in 2002 groot werd in de peilingen, snapte ik er niet veel van. Inmiddels denk ik dat ik het wat beter begrijp.
Wat er in de tussentijd gebeurd is? Je gaat in het onderwijs werken en calculeert van te voren allerlei problemen in, maar staat alsnog stomverbaasd over hoe het in die sector toegaat. De stompzinnige didactiekcursussen, de ambitieuze conrector die tegen de zin van de sectie een experimenteel computerexamen er door wil drukken, gekunstelde onderzoeksopgaven in het lesboek, schoolleidingen die de greep op de leerlingen kwijt lijken te zijn, twee keer op een dag tijdens je pauze naar een ander gebouw moeten fietsen, overvolle en afgetakelde schoolgebouwen, omhooggevalen onderwijsdirecteuren die met intimidatie proberen jou de les te lezen en in het gareel te krijgen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Door veel te lezen kom je er langzaam achter waar al die problemen vandaan komen. Ze komen, verwarrend genoeg, mede van de partij waar jij zelf ooit op stemde, waarvan jij dacht dat het wel goed zat: de PvdA. Inmiddels begrijp ik dus dat bepaalde problemen heel dichtbij moeten komen voordat ze tot je doordringen. En het is natuurlijk echt niet alleen de PvdA geweest die een scheve schaats heeft gereden. Nog steeds falen de oude grote/middenpartijen, inclusief GroenLinks, omdat geen van deze partijen ziet dat de bestuurlijke grootschaligheid in het onderwijs de kern vormt van heel veel grote problemen die daar spelen. Onbegrijpelijk genoeg wil geen van deze partijen actief kleinschaligheid nastreven. Dat het probleem niet nóg groter mag worden, is kennelijk afdoende.
Scholengroep Amarantis heeft een hoofdkantoor op de Zuidas, las ik vandaag ergens op het internet. Als dat waar is: handig hoor, voor zo'n schoolbestuur, om zo dicht bij de grootbanken en Schiphol te zitten.
Politieke partijen van links tot rechts die wel miljarden in het onderwijs willen gaan pompen, maar of dat geld op de goeie plek terecht komt, dat boeit ze kennelijk niet. Wie heeft er nou eigenlijk een welvaartsprobleem?
Heb je eenmaal de problematiek in je eigen sector in de gaten, dan ga je die in andere sectoren ineens herkennen als je erover leest. De woningbouwcorporaties, de zorg, het OV, de politie, heht anglosaksische bedrijfsmodel, de extreme salarissen, de bonussen...
En ja, de relatief veel hogere criminaliteit onder Antilliaanse en Marokkaanse jongeren (óók als is gecompenseerd voor sociale klasse), je kunt het wel bagatelliseren of ontkennen, maar als je op de hoogte wordt gehouden door één van je vrienden die zich er direct door bedreigd voelt, wordt het wel even anders. Je gaat zien wat je eerst niet kon of niet wilde zien.
Natuurlijk kun je verheven neerkijken op die humorloze, xenofobe PVV en die zure, behoudende SP. Jij hebt het zelf toch immers prima voor elkaar? Het grote voordeel daarvan is ook dat je niet hoeft te veranderen, dat je niet je vertrouwde mening hoeft los te laten en dat je dus ook geen risico loopt op gezichtsverlies. En ook is het fijn dat je lekker onder elkaar bent, met die vertrouwde, betere mensen, waarmee je lekker kunt lachen om die suffe, bekrompen mensen uit de provincie.
Gelukkig lijkt Cohen beter te weten.
De kans is miniem, maar doe mij maar stabiele coalitie met meerderheden in beide Kamers onder zijn leiding, van dus de PvdA, een gelouterd en bescheidener CDA, GroenLinks en ja, ook de schuurSPonspartij. Want waarom zou de PvdA niet het liefst in het midden tussen haar buurpartijen in een coalitie willen zitten? Of verkwanselt de PvdA liever de belangen van haar achterban, om maar gezellig samen met vlotte paarsliberale mensen te kunnen regeren? Of waarom zou de PvdA net als drie jaar geleden, wél een rechts juk moeten accepteren (dit keer van CDA en VVD), en het CDA opnieuw géén aanvulling van links?
Alle andere coalities lijken me nog veel slechter voor Nederland. De VVD en D66 kunnen ondertussen in de oppositie nog eens goed nadenken over de oorzaken van de crisis, en hoe zich die verhoudt tot hun (neo)liberale beginselen.
Het is een groot goed en een verworvenheid dat verkiezingen geheim zijn. Het gaat een ander niet aan wat ik of wat jij stemt. Ook dat is een factor waar de alomtegenwoordige peilers wel eens rekening mee mogen houden, in plaats ervan uit te gaan dat iedereen zijn politieke ziel in de openbaarheid gooit. Zelf vraag ik nooit iemand naar zijn of haar stemgedrag.
Zeker, van de dilettantenclub die de PVV is valt bestuurlijk gezien weinig goeds te verwachten. Maar dat maakt de grieven en het onbehagen van haar electoraat niet minder legitiem of reëel. Het is altijd weer grappig om te zien hoe linkse mensen totaal immuun kunnen zijn voor de oceaan van feiten die hun multiculturele immigratiesprookje genadeloos verpletteren. Zo kun je comfortabel je eigen pedante domheid, zelfgekozen onwetenheid, intellectuele luiheid en oneerlijkheid houden voor tolerantie en ruimdenkendheid. Het moet inderdaad een diepe ontgoocheling zijn voor het anti-Wildersfront om te zien dat anderhalf miljoen burgers in dit land op democratische wijze uiting hebben gegeven aan het feit dat ze zich niet langer wensen te laten bedriegen, bedreigen, bestelen, intimideren en moreel chanteren door de nationale immigratiemaffia, de kliek van linkse mensensmokkelaars die de massale import van armoedzaaiers uit de Derde Wereld als de ultieme vorm van ontwikkelingshulp beschouwt; die ons onderwijs, onze gezondheidszorg, verzorgingsstaat en complete woonwijken hebben gebruikt als dumpplaats voor kansarmen en onrendabelen van over de hele wereld; en die dan denken dat je voor zoveel misdadige domheid nog een warm applaus krijgt ook. Nee, linkse beroepsautisten, de PVV is wat jullie zelf hebben gecreëerd; ze is de oogst van wat jullie zelf hebben gezaaid met tientallen jaren van immigratie- en integratiewanbeleid en totale minachting voor de wensen en belangen van het overgrote deel van het Nederlandse volk.
SV
p.s.: dat plaatje boven deze blog is agitprop van een clubje gewelddadige antisemieten, aanhangers van Hamas en Hezbollah.
Mooi stukje, Blaak!
Bedankt Nils!
Een reactie posten
<< Home