Sukkel

Gisteren maakte ik in mijn brugklas een blunder van formaat. De bruggers hadden gelukkig geen idee van de omvang van mijn stupiditeit. Ik ga het niet uitleggen. De schaamte is te groot. Een blunder als een mastodont, dat was het. Ik zei tegen de klas dat ze maar moesten onthouden dat ik een sukkel ben. Dan heb je tenminste nog iets opgestoken van deze les.

Vandaag vroeg Friso, een lachend jongetje met brilletje, of hij me moest herinneren aan wat ze hadden moeten onthouden. "Zal ik het op het bord schrijven meneer", vroeg hij beleefd. Ik zei dat hij het maar op het bord moest schrijven.

Daar komt hij aan, grijns op zijn hoofd. Hij pakt de groene stift die ik hem aanreik, loopt naar het whitebord en begint te schrijven: "Blaakmeer is een ...."

Ik begin geluid te maken: "Hee hee hee, pas op mannetje ..."

Friso schrijft onverstoorbaar door: " ... sukkel". Nog steeds grijnzend legt hij de stift op mijn bureau en wandelt terug naar zijn plaats. Ik speel de boze dreigende docent en vraag Friso: "Welke school was jouw tweede keuze?"

Zonder blikken of blozen en binnen een tiende seconde geeft hij antwoord: "deze school".

Ik kan mijn verbazing niet verhullen en begin er bij te lachen: "En welke school was dan je eerste keuze?" Friso, die inmiddels weer achter zijn tafeltje zit, kijkt me blijmoedig aan en zegt: "ook deze".

Blaakmeer - Bruggers: 0 - 2