(zonder titel)

Natuurlijk, het bloggen is een vorm van exhibitionisme, maar sommige dingen zijn te persoonlijk om aan de openbaarheid prijs te geven. Te schokkend, of te dom.

Stel bijvoorbeeld dat je vader vijf jaar geleden is overleden en dat zijn as in een grote zware strooibus bij zijn weduwe staat. De weduwe is niet je moeder. Oud wordt ze wel, en ze raakt in de war. Om wat voor reden ook besluiten haar kinderen, aan wie je op geen enkele manier verwant bent, en met wie je ook geen enkel conflict hebt, dat de as van je vader moet worden verstrooid.

Stel dat ze dat dan gaan doen, zonder jou of je broers en zussen daarvan in kennis te stellen.

Stel dat je twee jaar later gaat helpen om de boedel van je vader los te maken uit die van zijn laatste geliefde. Ze is nu zo in de war dat ze niet thuis kan blijven. Je gaat naar de flat, in de veronderstelling dat je er in elk geval nog de as van je vader zult aantreffen. Je hebt al een soort plan gemaakt voor een verstrooiing in Leiden, de stad van zijn geboorte en zijn jeugd.

Stel dat je dan hoort dat de as er niet meer is. Dat je vader twee jaar geleden is verstrooid. Dat je daar niets van wist. Dat je niet weet wat je deed op het moment dat ze daar bezig waren je vader weg te gooien. Dat er geen manier is om daar nog achter te komen.

Wat dan?