Mijn
Zelf ben ik één keer in een mijn geweest, in Sauerland. We hingen onze jassen op in een buis die vervolgens aan een ketting naar het plafond werd getrokken. We kregen een kleurige overall. Toen ging het in een kooi naar beneden, ruimschoots onder de grond. Van de onderaardse rondleiding herinner ik me niets meer.
Mooi dat de Chileense redding van drie-en-dertig mijnwerkers zoveel aandacht krijgt. Het is net zo boeiend als het groeien van gras en toch zit je er ingespannen naar te kijken. Het heeft vooral symbolische waarde.
Omdat het een humanisme is. We redden een dertigtal mensen en hebben daar miljoenen voor over. Dat is niet altijd zo.
Dat is bijna nooit zo.
1 Comments:
blijf bloggen Blaak
Een reactie posten
<< Home