Eenzaam

Liverpool - Chelsea. Halve finale Champions League. Chelsea is een vervelende club, Liverpool één van de mooiste van Europa. Aan het eind is alles gelijk en resten strafschoppen. Boudewijn Zenden komt aanlopen voor de eerste. "Dan heb je ballen" zegt Snoeks, "mag ik dat zeggen? Ik heb het al gezegd." Zenden heeft ballen. Het afstandelijke shot dat hem en de lege helft van het veld in beeld brengt maakt duidelijk waarom: Daar gaat een eenzame man. Als hij doet wat normaal is mag hij een kwart minuut euforisch zijn, maar wat hij deed is vanzelfsprekend. Als hij mist volgt de kilometers lange weg terug naar de wachtende meute. Hij krijgt een bemoedigend klapje op zijn hoofd. Jammer, rot voor je. De meute troost en bedoelt dat hij een klootzak is, blij dat het hen niet overkwam. Opeens schiet me te half te binnen dat hier een filmtitel over is. Half, want het klopt niet: "Die Angst des Tormanns beim Elfmeter." De op één na mooiste filmtitel ooit. Het klopt niet, want de doelman hoeft nergens bang voor te zijn. Als hij mist vindt iedereen dat normaal.
Zenden scoort, Robben mist, en uiteindelijk maakt Dirk het beslissende doelpunt. Een Nederlands onderonsje. Onze Dirk gaat de finale van de Champions League spelen. Terecht. En de mooiste filmtitel? "Auch Zwergen haben klein angefangen"