La tourneuse de pages

Kil en broeierig, gaat dat samen? In 'La tourneuse de pages' wel. Kil is misschien ook niet het goede woord. Het meisje op de foto is als tien-jarige afgewezen voor het conservatorium. Dat was de schuld, vond ze, van de beroemde concertpianiste die in de jury zat. Tien jaar later wordt het ijskoude gerecht dat wraak heet langzaam en buitengewoon effectief geserveerd.
Er wordt in deze psychologische thriller in de traditie van Claude Chabrol eigenlijk niet gepsychologiseerd. We krijgen geen verklaringen voor gedrag, we zien gedrag. Misschien is het meest frappante van 'Tourneuse' wel dat het onrecht dat gewroken wordt eigenlijk niets voorstelt. En zoals het hoort: bijna alles wat we menen te weten is vermoeden. Zo gaat dat met kijken naar gedrag.
'Tourneuse' is een stil, sober, maar tevens ragfijn portret van twee vrouwen en hun kwetsbaarheid. En het is een thriller, heel langzaam, heel precies. De film staat van begin tot eind onder spanning. Hoe was het ook alweer? 'Suspense' is het uitstellen van dat wat wordt verwacht. 'Tourneuse' is Hitchcock op zijn best. Of beter.