Darwin online, ofwel, het internet als bron van alles

Jaren geleden bracht een obscure zender het fascinerende verhaal van de man die een straat in beeld had gebracht. Van elk huis was gedocumenteerd hoe het er waneer uitzag, wie er toen en toen leefden, wat die mensen deden voor de kost, hoe hun moeder heette en waarom, en wanneer het regende van hoe laat tot hoe laat. Het is de ultieme natte droom van de encyclopedist.
Alle jongetjes van acht zijn encyclopedist. Sommigen blijven het nog lang daarna, meestal stiekem. De totale beschrijving van de werkelijkheid, de kaart van de wereld op schaal 1:1, het lijkt het verlangen van de empirist, van de bèta, maar volgens mij is het eigenlijk kunst. Of semiotiek, maar dan van de poëtische soort. Een alpha-verlangen.

De Volkskrant berichtte afgelopen zaterdag dat het complete oeuvre van Charles Darwin op internet staat. Snel gekeken en beklopt. Het is prachtig! De natte droom droogt op: alles wat de man ooit voortbracht is in beeld gebracht en wij mogen het gratis zien, uit louter genade zullen we maar zeggen. Het internet als museum, als bibliotheek, als academie, het kan niet genoeg geprezen worden.

Als zich één revolutie heeft voltrokken de afgelopen twee decennia, ondanks alle onzin en vervlakking, dan is het wel deze.