Dochter met vriend

Ik heb één dochter en vier beste vrienden. Anna heb ik al acht jaar niet gezien. We mailen zo af en toe en sturen elkaar kaartjes als we jarig zijn. En ik maak elke maand een hoop geld over, maar dat telt niet. Je went er aan. Echt waar.

Eén van de beste vrienden belde vandaag met de mededeling dat hij een verhaal had. Ik zat te eten. Ik zei: "André, ik bel je zo terug." Ik belde terug, maar André was op weg naar de herkansing van Groningen - Ajax en moest even een bocht nemen of iets dergelijks. Ik sprak in en meteen na de bocht belde André al terug.

André vertelt dat hij vandaag mijn dochter tegenkwam. Op straat in Groningen. Terwijl hij het vertelt krijg ik het warm en koud tegelijk. Vriend spreekt dochter. Dat André Anna herkent is fenomenaal. We hebben wel eens samen gewandeld, in het bos met doolhof bij Paterswolde, we zijn wel eens samen in Emmen geweest, bij mijn moeder, maar dat alles is meer dan acht jaar geleden.

Volgens André is Anna geen spat veranderd.

Ik weet dat niet. Ik ben blij en jaloers tegelijk.

En een zoon.