IFFR

Het zit er op. Willemijn zag vandaag nog vier films, ik haalde er drie. In de trein terug maakten we een lijstje. Afgezien van de film die ik niet zag bleken we het helemaal eens over de volgorde: Morfia, 35 Rhums, Be calm and count to seven, Pandora's box, A country teacher, Nucingen Haus, The blessing, Unspoken, Flashback of a fool. En de tijd hieronder is onzin, het is bij enen. Maar ik wil een blogje over donderdag op donderdag.

Uit Be calm and count to seven, het debuut van de Iraanse regisseur Ramtin Lavafipour: Een jongetje zit op het dak van een huisje en probeert kersepitten in een leeg blikje te spuwen. De meeste vallen er naast. De man die op Gene Hackman lijkt leunt tegen zijn auto en zegt: "Jongetje, waarom spuw je? Weet je dan niet dat voor elke pit allang vaststaat of deze in het blikje zal vallen? Kijk naar deze steentjes. Eentje gaat er in en eentje niet." De man gooit met twee steentjes. Beide missen het blikje. Hij zegt: "Alleen weten we niet wat er is voorbestemd. Spuw maar jongetje!"