Jeltje

Voor de vakantie schreef ik al een brief aan de partij waarin ik mijn lidmaatschap opzeg. Het is een lekkere brief, die gaat over één groot ongenoegen van zeer lokale aard:

Al enige tijd heb ik mijn twijfels over de koers en vooral de effectiviteit van mijn partij. Nu, bij het aanschouwen van het volstrekt megalomane plan om een groot deel van het Haagse Zuiderstrand te veranderen in een buitenhaven bestemd voor cruiseschepen, breekt mijn klomp.

Het Zuiderstrand en het Westduinpark vormen een oase in de stad. Uniek in Europa, misschien in de wereld. Dat de wethouder op wie ik ooit mijn stem heb uitgebracht op het krankzinnige idee komt om het voor een belangrijk deel op te offeren aan de idee dat bejaarde rijkaards liever vanuit Den Haag dan vanuit de nabijgelegen steden Rotterdam of Amsterdam de zee bedwingen is niet alleen hersenkrakend maar ook diep schokkend.

Het consortium rekent zich rijk en de wethouders van de PvdA lopen er koortsig achteraan, met opzichtig gebrek aan respect voor de Gemeenteraad en gewone burgers. De fractie van de PvdA in de Haagse raad ziet het aan.

Grootheidswaan mondt uiteindelijk altijd uit in een ruime overschrijding van de voorziene overschrijding en in een sterk tegenvallende opbrengst. In Den Haag zal het niet anders zijn. Als het Zuiderstrand voorgoed is vernield volgt de financiële strop. Het gelag is voor de mensen in Duindorp en voor alle andere Scheveningers, Hagenaars en Hagenezen.

Ik zal bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen stemmen op een partij die nu al duidelijk aangeeft deze schertsvertoning af te wijzen.

Hierbij zeg ik mijn lidmaatschap van de PvdA met onmiddellijke ingang op.

Ik heb de brief nog niet verstuurd. Het is toch zoiets als van je geloof vallen, dat breken met de partij. Nu wordt Jeltje misschien lijsttrekker in Den Haag. Ik wacht nog even af. Maar dan moet ze wel met een karakteristieke zwaai dat onzinnige plan van tafel vegen.