Spieken spiekte gespiekt

Vroeger hadden we Wietse. Hij was knorrig en oud, en hij had steevast een sigaar in het hoofd. Wanneer de sigaren op waren wierp hij me een tientje toe en bromde: 'Blaakmeer, ga eens sigaren halen.'

Latijn heb ik van hem niet geleerd. We deden een proefwerk lang met een vertaling van de onderhavige tekst, die we gewoon aan elkaar doorgaven. Of we hadden ons boek open op schoot. Wietse was stekeblind.

Tegenwoordig speel ik zelf voor brompot. Zou ik net zo blind zijn? Spiedend loer ik rond, op zoek naar list en bedrog. En schrijf dit stukje. Wat gebeurt er nu, waar ik niet spied? Je kunt niet schrijven en kijken tegelijk.

Vlak voor mijn hoofd zit het leukste meisje van de klas. Doen ze dat bewust, of gaat het louter intuitief? Gisteren stonden er zesde klassers in pak op de bovengalerij. Ze gingen mondeling doen bij de juf. Ik heb ze hartelijk uitgelachen.

He, jij daar !!