Winnen

We wisten al niet meer hoe het voelde, winnen in de Kuip.

Sorry, ik moet het even over voetbal hebben. Of nee, laten we zeggen dat het niet over voetbal gaat, maar over een belangwekkend sociaal-psychologisch gegeven: mensen willen elkaar het liefst de hersens inslaan.

Er was nogal wat oproer over een Ajax-fansite waarop werd opgeroepen om Rotterdam nog maar eens plat te bombarderen. Nee, fijnzinnig is het niet. Anderzijds: ook vanavond klonk zo af en toe gesis van de tribunes. Joden, Zyklon-B, bombardementen, de wedstrijd in hufterige stompzinnigheid wordt wat mij betreft ruimschoots in Rotterdams voordeel beslecht.

Hoewel, tegen Sparta heerste vanavond een soort van grote-broer-gevoel. Wanneer de hooligans gaan zingen dat Sparta een liedje moet zingen (hi ha ho), kan je als inwoner van een braaf gezinsvak toch alleen maar vertederd glimlachen. Wat lief.

Verder was er natuurlijk weer de nieuwe modegril: roept het ene vak: komen wij uit Rotterdam? Roept een ander vak: Ken je dat niet horen dan? Wanneer de vakken te ver uit elkaar zitten treedt er vertraging op, vanwege de nogal beperkte snelheid van het geluid.

Aan het eind, op het perron van Rotterdam Stadion, schreeuwt een klein groepje elkaar toe: Schijten wij op Amsterdam? Ken je dat niet ruiken dan?.

Ach, wat zou het leuk zijn om met Henk P. en Sam uit 2A de finale te volgen. Fervente Ajax-fans. Samen op de tribune. Na afloop feliciteren ze ons met de welverdiende overwinning. Biertje?

Het wordt tijd voor een voetbalwet.