Cassettedeck

Het woord alleen al maakt op een wat neerbuigende manier weemoedig. Het apparaat verscheen in de jaren zeventig en had dus eigenlijk kasettedek moeten heten. Maar het kreeg een deftige spelling. Ten onrechte: als er één apparaat is waaraan alle deftigheid volkomen vreemd is, dan is het wel het cassettedeck.

Vandaag heb ik het verwijderd. Het deed het al een tijdje niet goed meer en dat we dat hebben ontdekt is een wonder. Weg ermee. De tweede jeugd waarvan de platenspeler momenteel geniet is voor het cassettedeck niet weggelegd. Opnemen gaat tegenwoordig digitaal en de wedstrijd wie het mooiste af kan spelen gaat voor magnetische media reddeloos verloren.

En toch. Er is één eigenschap van de tape die nog niet is verbeterd, in tegendeel. Wanneer je snel verschillende fragmenten wilt laten zien of horen, heb je meer aan een videoband dan aan een dvd, meer aan een cassette dan aan een cd.