Herfsttoer

De sneltrein naar Groningen vertrekt met een vertraging van vijf minuten uit Den Haag Centraal. Het is precies de tijdspanne van onze overstap op de boemel naar Zuidbroek. Ach, vijf minuten, dat halen ze wel in, ergens op de Veluwe, of op het meedogenloos rechte stuk van Hoogeveen naar Assen.

Vanaf Gouda rijden we stapvoets. De conducteur meldt dat er teveel treinen station Utrecht in willen. De vertraging loopt op tot bijna een kwartier.

Utrecht. De trein voor Leeuwarden wordt bijgeplaatst, nu gaan de armen uit de mouwen, blazen met dat ding. Stapvoets rijden we Utrecht uit, stapvoets door het Gooi. De intercom kraakt. De conducteur meldt dat we achter een stoptrein terecht zijn gekomen. Of hij zich verontschuldigt kunnen we niet horen. Zijn mededeling eindigt in mat gemompel. In Amersfoort is de vertraging ongeveer vijfentwintig minuten.

Ergens op de Veluwe durft de conducteur het nog één keer: we zitten nu chter de vertraagde stoptrein die over de Veluwe dwaalt. Hij mompelt nog verscheidene zinnen, maar bereiken wil hij ons al lang niet meer.

In Groningen halen we toch op het nippertje de trein naar Zuidbroek, al is het precies een uur te laat.