Stationair

In de lerarenkamer zitten de docenten ANW achter een nogal ouderwetse computer. Op het scherm prijkt een foto van de aarde. Het is één van de eerste foto's waar onze planeet op is afgebeeld als een bol die vrij in de ruimte lijkt te zweven. De foto is gemaakt toen ik een jaar of acht was. De sticker van de Apollo 8-missie was één van mijn dierbaarste bezittingen.

Ton wijst op de foto en grijnst naar me: "Heb jij er wel eens bij nagedacht dat de aarde vanaf de maan op een vaste plek aan de hemel staat?" Nee, dat heb ik niet. Ik denk na. Ton heeft gelijk. Ik stel hem voor om er een maand naar toe te gaan, om te kijken hoe de aarde langzaam tot volle wasdom komt om daarna weer even langzaam te verdwijnen, van laatste kwartier tot nieuwe aarde, ondertussen roerloos in de lucht hangend.

Nee, niet in de lucht. Dat is nog een probleem. Als we het hebben opgelost gaan we.