Fratelli Rossetti

Ik draag al bijna twee jaar dezelfde schoenen. Gekocht bij de ANWB. Wandelschoenen. Merk 'Human Nature'. Onverslijtbaar, comfortabel, lelijk. Af en toe wissel ik ze af met een paar hoge bruine schoenen die niet lekker zitten, maar wel beter staan bij een overhemd. Het interesseert me doorgaans geen zier hoe ik er uitzie, maar ik vind het toch stiekem wel leuk om er af en toe niet al te beroerd bij te lopen. Maar ja, dan is de broek weer te kort of zo. Wat doet het er toe! Taai ongerief.
Vandaag zat ik in de docentenkamer in een Elsevier te bladeren. Een pagina vullende advertentie met een foto van een paar schoenen onder een paar broekspijpen schoof voorbij. Ik bladerde door, en weer terug. Mooie schoenen! Mooie broek, de kleur van schoenen, sokken en broek precies op elkaar afgestemd. Italiaans: Fratelli Rossetti. La bella figura. De stof van de broek leek heerlijk om aan te raken. "Hoe weet je dat nou?" vroeg de ene collega. "Ik steek mijn schoenen maar even heel diep onder tafel" merkte de andere op. Ik zwijmelde verder over de schoenen en de stof van de broek. En durfde evenmin mijn schoeisel te tonen. Zou ik nog ijdel worden op mijn oude dag? Fratelli Rossetti. Die dingen horen niet bij de echte top, maar zijn met een prijskaartje van rond de 300 euro wel 'high end'. Als ze een maatje 46 half hebben ga ik het maar eens doen. Twintig weken niet roken. Ik heb er al zes.