Hypochondrie

Mooi woord: hypochondrie. Letterlijk: 'de onderbuik of ingewanden betreffend', en omdat daar volgens de klassieken de zwaarmoedigheid huist is de term vooral bekend als aanduiding voor een psychische afwijking. In de praktijk gaat het als volgt: Vrijdagochtend werd ik wakker met een keel vol scheermesjes. Slikken deed echt zeer, zelfs wanneer je de mannen aangeboren kleinzerigheid in aanmerking neemt. Praten was ook niet leuk. Oftewel: keelpijn in het kwadraat. Dezelfde ochtend lees ik in een oud interview met Herman Finkers in De Volkskrant hoe hij zich met soortgelijke keelpijn bij de dokter meldde en vervolgens leukemie bleek te hebben. Pats boem: Ik heb leukemie! Dat Finkers ook nog eens hoge koorts had en tevens Pfeiffer bleek te hebben verdwijnt direct uit de vergelijking. Ik lees het niet eens. Zwaarden in de keel, leukemie.
Ik schaam me hevig. Vooral als later op de dag blijkt dat de keelpijn afkomstig is van Jeroen. Hij zit met scheermesjes in een lang kaal voodoo-poppetje te prikken. Hij heeft dure kaartjes gekocht voor een voorstelling die we samen gaan bezoeken en ik heb hem nog steeds niet schadeloos gesteld. Ondertussen gaan de scheermesjes dus door met hun zegenrijke arbeid. Ik ben er nog bepaald niet van af en begin nu ook wat koortsig te worden, met opgezette halsklieren. Ik ga dat geld maar eens overmaken.