Paul Noble - Egg (2004)

In de collectie nieuwe aanwinsten van het Boijmans treffen we een enorm wit ei aan. Gerhard en ik inspecteren het ding. Ik zoek eerst de naad die er niet is, en bekijk dan de potloodtekeningen. Het ei is een stripverhaal, volgebouwd met plaatjes van vijf bij tien centimeter. De kaders tussen de plaatjes zijn breed en organisch, en in de plaatjes zelf gebeuren merkwaardige dingen met merkwaardige beesten. We grijnzen. De kleine, al wat oudere dame in suppoostpak grijnst ook. Ik vraag haar of er ook mensen zijn die het ei helemaal lezen. Nee, die zijn er niet. Ze wijst ons op de onderkant van het ei, waar de plaatjes schunniger worden. Gerhard en ik buigen ons diep voor het ei, en inderdaad, lager bij de grond gebeuren er hele rare anale dingen. Of is het een cloaca waaruit al die beesten naar buiten komen stulpen? Het ei is een grap van een meter hoog, zorgvuldig en liefdevol gemaakt door een prettig gestoorde. Het is eigenlijk het leukste van de hele tentoonstelling. Al was het maar omdat ik nog nooit eerder zo'n enthousiaste suppoost heb gezien.