Copernicusplein

En nu we het er toch over hebben, je wordt er ook nogal dik van. Volgens de Kotelet-schaal, of zoiets, mag ik honderd kilo wegen en dan is er nog geen sprake van overgewicht. Nee, dat zal wel, maar ik heb inmiddels wel een pens waar je een glas bier en een schaaltje pinda's op kwijt kunt. Ik vind dat niet zo heel erg leuk.
Afgelopen zondag, op bezoek bij vrienden, kwam het gesprek op het verbranden van calorieën. Normaal zou ik dat één van de saaist denkbare gespreksonderwerpen vinden, ergens in het rijtje tussen de weersomstandigheden in Nieuwe Pekela en de voorjaarsmode in Tietjekstradeel, maar nu spitste ik mijn oren. Wat bleek? Gewoon lopen is het beste. Als je hardloopt verbrandt je lijf koolhydraten, omdat je hart snel klopt en makkelijk verkrijgbare energie nodig heeft. Als je gewoon loopt, gaat het wat rustiger en worden de vetreserves aangesproken. Kijk, die moeten we hebben, de vetreserves.
En dus kunt u mij tegenwoordig wandelend aantreffen. Gewoon in de morgen, ergens tussen de Vruchtenbuurt en Sorghvliet. Topsport. Rond kwart voor acht steek ik het beroemde Copernicusplein (Kooperníekuspleeen) over. Een kaartje kopen is niet nodig, en er is plaats genoeg.